یاد خدا آرامش بخش دل هاست
سردمه !!! می لرزم !!! انگار همه ی شادی های دنیا هم نمی تونن منو گرم کنن !!!
بازم برای تو می نویسم ... همیشه نوشتم و خواهم نوشت .شاید یه روز واقعی بشی ... شاید روزی دیگه یه خیاله سفيدو روشن نباشی ! شاید یه روز دستاتو روی شونه هام حس کنم ! شاید یه روز همه ی تاریکی های حقیقی به روشنیه خیالم تبدیل بشن !
صدا رو می شنوی ؟ دوباره یکی داره در می زنه ! فکر می کنی کی باشه ؟ یه غریبه ی دیگه ؟ یه رهگذر دیگه ؟ یکی دیگه می خواد با قلب سنگی و بی رحمش پا روی دل خسته و تنهام بذاره ؟!!
بهش بگو تو با منی ! بهش بگو خیاله نازت منو گرم می کنه ! بهش بگو که حامی من هستی ! بهش بگو هیشکی نمی تونه خلوتمونو بهم بزنه ! بهش بگو یه روز تو هم واقعی می شی ... بهش بگو ...
نگام کن .. بخند نازنینم ... به خنده های تو دلم خوشه ... حرف بزن ... صدای گرمت آرومم می کنه ...
وقتی با نگاه نجیبت که عشق و محبت با همدیگه توش موج می زنه ، بهم زل می زنی ... وقتی همه ی وجودم می شه حضور تو و گرمیه تو ... وقتی نگاهم ، وجودم ، همه و همه اسم تو رو فریاد می زنه ... مرا دریاب و در آغوش بگیر ... بزار گریه کنم ولی تو گریه نکن ... بذار بی تابی کنم ولی تو بی قرار نشو ...
باور کن من گرمیه دستاتو حس میکنم ... من صدای نفس هاتو می شنوم ....
نه !!! تو خیال و وهم نیستی !!!.... وجود داری ....
دیگه سردم نیست ... نمی لرزم ....
هیچکدوم از آدمای واقعی نتونستن آرومم کنن ولی تو تونستی !!!
چرا که حقیقت داری ...!
آره ، حقيقت داری .... 
